helbesteke netemamkirî

Keştiyên kaxezî
Balfirên kaxezî
Zarokekî ketî
çongên birîn
Qalikgirtî
Çavên kul
Tirimbêlên teneke
 û ez

Roja dawî

Doh mirinê li çepikan dixist
Roja dawî di cîhanê lingê xwe avêt derûniya min
û îro çû!
çû û ez hiştim di  nav reşbîniyê de

Amûdê

Kengî êşên me dê me bêtir biêşînin

ji êşên biyanî?

Karwanên miriyan ji her alî dihên 

Kuştî dibarin

Li bakur, li başûr!

Hêvî kefenkirî bi rê ve dihên

Amûdê agirê xwe bi avê fetisandiye, 

dengê xwe fetisandiye

ciwaniya xwe fetisandiye. 

Karwanên kefenan dihên

Karwanên dilêşan dihên

Karwanên kulîlkên perçiqî dihên

Xemgînî e'wrên xwe bera ser Amûdê dide

Xemgînî miriyan bi ser Amûdê dibarîne

Mirî xemgîniyê dibarînin

Îro bahoz e!

Îro çemê Amûdê dîsa lehiyeke qirêj,

bi giyanên hêvîdar

bi xewnên fetisî diherikîne.

Îro kesên reviyayî vedigerin

vedigerin xaka xwe

vedigerin kaniya hêvî û xewnên xwe

Amûd sekiniye,

li hêviya hêviyan,

sekiniye.

Bi alên stûxwar

pêşwaziya xemgîniyê dike

Xemgîn gîha

gîha goşeya jibîrbûyî.

Mirî gîhan xaka şewitî û fetsiyan

Dîsa bêhna mirinê tiliya xwe xist pozê me.

Şewitan hinav û giyanê me

Karwanên miriyan dihên

Kuştî ketine rê, û dihên 

Îro Amûdê mêvandariya xwe dike..

Îro konên reş û qehewya tehl 

dê çav û zimanê me gişan reş bike

Amûdê îro konekî mezin ji bo xwe vedike

Îro careke din dimire

bajarê Bavê Bihemed.

mirî dihên û me dimirînin

dîsa

Guneh in hest

Diêşin êşên min ji bêêşiyê
Ma qey ne guneh in, Hestên min
Ên ku hînî serêşiyê bûne
.....
Dilyar Amûdî

Diêşin êşên min ji bêêşiyê
Ma qey ne guneh in, Hest...
Ku hîn bûne serêşiyê

Nîşe: Ev rêzên duyem bi alîkarî û serrastkirina Memo Seyda hatin nivîsîn..

Toz

Pencereyê veke!
Toz girtiye, mejiyê te.
Dilyar Amûdî

Sar e...

Sar e...
Dilerizim zeriyayê!
Şor e çêja pêlên te...
Ranewestîne jenîna dilê min
Biçûk e, hîn..
Bêhna min çikiya
Min nefetisîne
Ez ji êgir reviyam
Xewnên rojavayî li hêviya min in
Destê xwe ji ser dilê mi rake
Ez hîn biçûk im

Zeriyaya bêzar

Zeriyayê! te çi dilê piçûk dixwest
Xwezayê te têra xwe giyan ji me nestendin
Ma me têr çiya bi xwînê av nedan
Vê carê!

Vê serdemê
Mirina bêzar!
Dê çi bibûya ku te dest navêt
Bedenê çivîkên me
Te destûra firîna wan bide
Firîna ji wê xaka xemgîn
Firîna ji bo jiyaneke nû

Rawestîn

Xwezî hew kêlîkekê mejî rawestiya
Ji bo jana te vemiriya
Xwezî carekê dil nejeniya
Ji bo mejî bi bîranînên te nejiya
Xwezî soza ku min daye
Xwe li ber bîranên te bigirta
Û neqîriya


Dilyar Amûdî di lêgerîna helbestnivîsê de, helbesteke wisa hate nivîsîn