Min xwe şuşt,
Xwe zuha kir
Kir û nekir pak nebûm
Cîhan qirêj bû
Av, hewa... Dîwar jî
Dîsa dawerivîn ji min gotinên bêwate
Ez bûm cahilekî çil û yek salî
Cahilekî rihspî
Qîreqîra ciwanan li dora min
Pêlîstokên aşopî
Aşopên li suriştên Ewropayê
Ez her ez im
Gemartir, wendatir, şaştir
Aciz bû. Bi hezaran fikirên seyr û bêserûbin di serê min de dile'bitin . Nizanim ka ez çi bikin. Ji xwe re dibêjim 'Elifeyê, rûnê! Dev ji xwe berde! Salar, zilamekî baş e! Biaqil e! Dizane çi dike û di ser her tiştî re dilsoz e û ji min hez dike." Lê tiştekî din heye dev ji min bernade...
Nizanim xweda û şeytan hene yan na, lê çi be ew tiştê dikeve serê min û dev ji min bernade, her ji min re dibêje, "Salar têra te nake. Divê kelecaneke din jiyanê de hene. Tu ne ew kes î ya ku hema biçî karî û vegere, şîvê bixwî û hefteyê carekê yan du caran jî zilamek bê ku li rûyê te binere xwe bera ser te de û xelas! Tu ne ew î! Kelecan û tiştên cuda ji te re lazim in."
