Ez û tu

Ez zarok im

Ez xemgîn im
Xemgîn
bê reng 
bê stêrk
bêwelat
bêkes
bê evîn
bê tu tişt
ez mezin nebûme
ez hîn biçûk im
hîn li kolanan dibazim
ji bo ez bighêm ser waneya xwe
ji bo ez bighêm ser film kartonan
ez dibezim 
ji bo ez bigêhim ser lizka zarokan
ez hîn zarok im
bawer bikin 
li qelafetê min nenerin
li axaftin û nerînên min nenerin
hîn canê min biçûk e
danûstendina mezinan bi min re nekin
destê xwe di ser serê min re bibin
û bibêjin 
zarokekî pir baş e
gava mezin bibe 
dê bibe 
şêr
dê bibe qehreman
û destê bidin hestên min ên biçûk
ên nerim û nûhatî
û wan bi germahiya mezinahiya xwe germ bikin
û danûstendina mezinan bi min re nekin
ez zarok im

dilê min biçûk e
viyana min nû pişkiviye
xewnên min teze ne
li porê min nenerin weşiyaye
li tilêra zikê min nenerin
li qermîçokên riwê min nenerin
li can
raman
xewn 
û hêviyên min binerin
destê xwe bidin
dil
hest
hinavên min
û danûstendina mezinan min re nekin
ez zarok im
zarokekî 
bêkes
tenê
reben
belengaz
im
ez zarok im
danûstendina mezina bi min re nekin
Dilyar

Ez û tu

roj û şev..
xewn û rastî..
ez û tu..
........
tucarî nabin yek laş..
nabin yek dil
nabin yek can
çawa şev û roj
 di kêlîka şeveqê,
çawa xewn û rastî
di kêlîka şiyarbûnê de
dibin yek
encex yebûna min û te
wek wê kêlîkê
kin
wek wê kêlîkê
xweş
wek wê kêlîkê
efsûnî be
.....
lê mixabin
ew kêlîk,
li bedenên me
em pepûleyan,
heram e
ew kêlîka agirê sotina periyên
xewnên me ye
kêlîka mirina me ye
mixabin
ez û tu
nabin yek
dil
yek can
nabin laşek di yek qalikî de
nabin

Dilyar Amûdî

Peyvên ku hişmendiya me dagirtine

“doğulu” anku rojhilatî, “ben Kürt değilim Zazayım” anku “ez ne kurd im lê ez zaza me”, “feodalizim, sosyalizim, humanîzim, “ ji xwe ne hewce ye ez van peyvan vebêjim, di her zimanî de heman tişt in, “Türkiyeliyim”  û gellek têgîh û rêmanên wekî van mejiyê me dagirtin, ez ê hewil bidim li ser wan yek bi yek rawestim, min dixwest ez lêkolîneke berfirehtir li ser vê mijarê çêbikim lê min dît ku rêya baş ew e ku ez dest bi nivîsînê bikim û hêvî bikim ji kesên nivîsa min bixwînin ku şirove û ramana xwe binivsîn.

Ez carinan diramim û dibêjim gelo ez zêde giringiyê didim zimanî ma kurdayetî ne bi zimanî tenê ye, lê bi qasî min bala xwe dayê û ez dibînim, zimanê têgihîna me di peyv û ramanên ku peyv dixwazin bigihînin me diguherînin, mînak;  em dibêjin( ben doğuluyum) anku (ez rojhilatî me)  bila tu kes ji min re nebêje peyva ( doğulu)  gelekî cuda, têkoşîner, bi sed hezaran şehîd, û bi sedê salan xebat ji bo azadiyê  kiriye, tîne bîra wan, lê tiştê tîne bîra wan yek, cahil, nexwende, nezan, hov, gemar, qilêr, lîçika wan herikî, û bi hezarê tiştên ku tirkan di serê wan de çandiye dihîne bîra wan.

Binerin! Siyasetmedar çi dibêjin bila bibêjin, ew ji xwe re karê xwe dikin siyasetê dikin, belkî gavin bên em jî neçar bên em têgîh û zimanê dewletê bikar bînin, lê niha di nêv hev du de gelo çima em wisa diştexilin.

Mirov ji me herî ku bi xwe hesiyayî û hişyar, ji bo pirsa (tu çi yî?an tu ji kû yî?) bersia (ez  Tirkiyeyî me) ji niyeteke paqij dibêje, belkî rasitiya siyasî ev e,  lê pejirandina vê rastiyê bi demê re navê Kurdistanê ji bîrê dibe, û dihêlin ku mirov bihese ku ew perçeyek ji civaka tirkan e.

Belayeke din ku ez nizanim bê ji me re ji ku hatiye û ez nizanim bê  çareya wê çi ye! (ben Kürt değilim Zazayım) ev piştî damezirandina komara Tirkiyeyê derketiye holê, ew jî ( Ez ne  kurd  im lê ez zaza me) zaza/kirman/kird/dimil vê dikin, û kurmanc jî ( Kürdüm, Zaza değilim) , tê bêjî qey kurd hew kurmanc in û zaza gelekî din in, binerin ez nakevim gengeşî û tevliheviya Kurmanc û zaza du gel in, û zimanê wan yek yan na, lê heger zaza ne kurd bin, kurmanc jî ne kurd in, zaza zaza ne, û kurmanc kurmanc in, anku du gelê cuda bi navê cuda ne.

Mesele wilo bi du sê xêzikê nivîsan safî û zelal nabe, lê ev peyvên ku bi (izm) gişan nefret dikim, ji ber kurdên me binên wan danagirin û bi kar dihînin, hema dibêjin ( kurd feodal in) ez bi xwe nizanim bê ev “feodalîzm” çi ye, hema çi be, ma qey ev belaya mezin ku sedema wê ne dijimin e, lê çivaka kurd e, ji nav van gelên rojhilata navîn tevan hat û li kurdan xist, em bêjin heger wisa be jî, gelo di şûna em herin û bên em bêjin em feodal in em rabin çend pirtûkan bixwînin û hinekî xwe ji van adet û kevneşopiyan xelas bikin dê ne çêtir be. Va ye saeta we xwe hûn bihêlin ez jî vê peyvê bikar bînim, û bibêjim bawer bikin heger “ feodalizim” hebe yan tune be jî, ev peyva feodalizmê dijmin xisitiye nav me ji bo em pê bi hev bikevin û bi hev re şerî bikin.

Peyveke din ( humanizim), ez dîn dibim gava yek tê û ji min re dibêje tu nijadperest î, tu dijminê gelan î, û tu û tu.. çima? Ez dibêjim ez naxwazim bi tu gelî re bijîm. Ew dixwazin ku di hilbijartin û di anketan de hatiye çesipandin ku nêzîka 80% jê mafê kurdan yê perwerdiyê napejirînin re bijîn û daxwaza biratiyê ji wan dikin, lê ez gava mafekî ku qanûn û peymanên navneteweyî dane her gelî dixwazim ez dibim xwînmij, û nijadperest lê ew gava ku gelê xwe di bin pêyê dijminî û li ber bişaftin û helandina dijminî dihêle dibe humanist û miorvperwer.

Ez tiştekî nabêjim ez bi hêvî me hûn ramanên xwe çi bi tirkî çi bi kurdî li jêrê binivîsin ji bo ez kêmaniyê di fikirên xwe de bibînim yan jî ez bersiva we bidim.

Dilyar