Çîroka me

Çîroka me:
...
Awazeke paşxistî ye
Bi dengê te
Ligel tirsa te
Di giyasêvkên hewşa me de
Bi hîroyan re
Dikele
...
Di evîna min de
Di tirabêlka sînorên qedexe de
Tê nivîsîn
...
Bi penaberiya sedsala bîstan
Û azadiya li Şermolayê
Li rexê çemên zuha
Dilîzînin zarokên pêşerojê
...
Di bin sîwanên behra Wanê de
Li zemawenda çiyayê ku natewin
Tê nivîsîn
...
Çîroka me
Ya ku bi şerên têkçûyî
Xewnên zindî
Hestên wenda
Welatên Ewrupayî
Paytextên ji hev cuda
Tê nivîsîn
Li ser xêzên dûriyê
Li balafirgehên biyaniyê
Di dîdarên nenas de
Bi çavên bendewar
Bi bêhna pûnga kenewer
Tê nivîsîn çîroka me
Di tirsa bûn û nebûnê de
Bi daxwaza bûnê Û
Raboriyê nebûnê
Çîroka me
Helbestek e
Ku gotinên wê
Bi xurtiya ku di tirsa te veşartî ye
Tê nivîsîn
Çîroka me ye
Ewa ku kevokên riwê te
Li ezmanên min difirîne

Dilyar Amûdî

Lê xin

Lê xin Pelçemokino
Lê xin! netirsin!
Bikujin
Ka mêraniya we
Netirsin
libên genim xelas nabin
Pembûyê min sor dibe
Lê xin ta hûn têr bibin
Lê xin 
Bila Xabûr bibe xwîn

Lê xin
Kaniya me zuha nabe
Zarokên me mezin ji dayik dibin
Bînin tank û topan
Bihejînin ezmanan
Li rojhilatî xin
Bila rojava bikele
Li Amûdê xin
Ta Qamişlo biheje
Rapêçin derdorê
Bi ayetên derewîn
Helbestên me xurttir in
Bi "Ellahû ekber" kin
Baweriya me mezintir e
Bi rihên xwe
Xwîna devê xwe veşêrin
Em nayên xapandin
Êrîş kin
Ji ber em xelas nabin
Lê xin! Netirsin!
Belkî kîna we biherife
Belkî hûn me xelas kin
Lê ji bîr nekin
Em ê her li vir bin
Em ê her hebin
Lê xin rûreşino
Fedî nekin
Xweda gunehê we nabîne
Lê xin
Belkî hûn ava kin
Pêşreojeke bindest
Li binxeta serdest
Lê em ê her serdest bin
Netirse newêreko
Dilê me xurt e
Em û mirinê cêwî ne
Di yek dergûşê de rêwî ne
Lê xin, û dîsa lê xin
Lê xin bi hêza xwedayî
Ew xwedayê we
Lê xin
Ji ber ku em natirsin
Em narevin
Em ê her bijîn
Lê xin
Azadî ya me ye
Ka dilê we
Netirsin
Em namirin
Em hêz in
Hebûn û pêşveçûn in
Lê xin
Tirsonekino
Em li vir in
Qet narevin
....

Dilyar Amûdî

Bêyî binere bê çi dikuje

Diherike
Av û cihokan di rû de dikole
Bêyî binere bê çi  dikuje
Difirîne ba
Porên serê westiyayî
Sipî dike berf
Tariyê riha ciwan
Bêyî binere bê çi dikuje
Dişewitîne havîn
Çermê tenik
Şil dike zivistan
Çavên zuha
Gerdûn bi hemû siruşta xwe
Diguherîne, MIN
Bêyî binere bê çi dikuje
Dikuje di min de
Hemû tiştî
Lê vedijînim xwe
Bi hêza viyana xwe
Dikuje
Lê vedijînim
Ji bo bijînim

Dilyar Amûdî

Rêwî me..

Rêwî me
Derbiderî me
Li hemû cîhanê gerîme
Xwe di çavên te de, dîme
........
Ev helbestên klasîk çima ewqasî zehmet in, dikim nakim nikarim tiştên dixwazim bêjim, di cihekî di radwestim...
Ji xwe ên din jî nakim çerx lê dîsa jî em ji xwe re bi ser hev vedikin..

Ew

Bi muzîkeke cuda
Bi straneke bêhempa
Dil ji min da
...
Dilyar Amûdî

Bêje

Bêje
di dilê xwe de welatekî çawa ji te re çêkim?
Bêje!
Di zeryaya çavên te de,
keshtiyên evîna xwe
bi aliyê kîjan roja te de biajom?
Bêje!
Ez şeveke çawa çêkim
bo xwe bi porên te binuxîminim?
Bêje!

Di bexçeyê riyê te de,
çi gulan biçînim?
Bêje kevoka min!
Bo te çi helbestê binivîsim?
Bi çi gotinan vemirînim agirê hestên xwe?
Bêje dilbera min!
Di rewanê xwe de
Daristaneke çawa vejînim
Bêje!
Çi bikim bo te?

Dilyar Amûdî

Dabeş bûn

Dabesh bûne, raman, hest, nerîn û her tisht. Mirovahiya me perce bûye, her tisht nîvco ye, dûrî asayitiyê,
Evîna me polîtîk e
Xewnên me polítîk in.
Hemû aliyên me erkên xwe, daxwazên xwe, kêm dijîn.
Bindest in, her tistên me ji aliyê her tishtên me.
Em xwe wek ku ji me tê xwestin dijîn, ji ber her beshek ji me ji beshê din cudatiya xwe bindest dijî.

Dilyar Amûdê

Wane

Dubare dike
Mirin li nifşan
Waneyên kuştinê
Dîmenên têkçûnê

Hemû dem

Şêst roj
Sê roj
Şevek
sal
û gelek tarîx,
Hemû dem,
Geh birçî,
Geh koçber,
Geh Xemgîn,
Geh kuştî,
Xaka şilbûyî
Bi daxwazên têkçûyî
Bi dîrokên nebûyî
Bi evînên nîvcomayî
...
Roj
Sal
Demsal
Hemû dem
Kuştî ne, welat
Perîşan in, qelaç
Barkirî ne, civat
....
Ev hezar car
Kanî aveke zuha dide
Zarokên wenda
Perîşan dike
Li tixûbên bira
....
Sar nebe xakê
Bizê merdên buha
Baranê li wijdanên hişkbûyî ke
Nekuje, zarokan
Dûr neke,  Ciwaniyê
Bigire

Dilyar Amûdî

Xweda

Xweda ditirse
Ji evîna te
Ditirse bibe koleyê çavên te
Poşman e, ji afirandina te
Ditirse, Ji nerîna te
Ditirse razanê
Ji ber xwenên bi te
Xweda ji xwedayetî ketiye
Ji ber mirovahiya te
Pêximberan dişîne
Ji bo nivîsandina Quran û Încîla
Kenê te
..
Ditirse xweda
Ji siruştiya te
Ji xurtiya te
Ji hezkirina te

Dilyar Amûdî

Dîsa

Kevoka şevên min,
Nikil dike genimê dilê min,
Vedide qulên bêrîkirinê di xeyalên min de,
Lêgerîn û bendewariyê diafirîne di çavên min de,
Digire Pencereya hinasên min û
Dilerizîne hemû giyanê min
Bi nebûna xwe,
dûrbûna xwe,
Bi bêdengiya xwe û
Min bi xwe re difirîne stêrkên çavên xwe
Dinuximîne bi pêlên porê xwe
Dikenîne bi rûkeniya xwe
Dihelîne bi dengê xwe
Di xeyalên wêneyên xwe de

Kêzik

Kêzik di nava min de
Dixwin hinava min
Dikelîne giyanê min
Diherifîne awazên min
Dicû dilê min
Diçermiçîne xewnên min
Kêzikeke dile'bite
Dile'bitîne raboriya min
Dixwaze şiyar bike
Dojehên mirinê
Xwêdanê dide der ji eniya min
Kêzikek nas
Dixwaze hevnasînê nû bike
Kêzikek bêbext e
Ji şevreşiya min
Vinvinê li ser viyana min dike û
Hêkên xwe li ser riwê min dike
Qalikên xwe di ser birînên min re tîne
Kêzekeke nas
Dixrpişe ser derûniya min
Girêkên girêdayî bêtir girê dide
Min ji min dicehimîne
Lingên min bi ên tiraliyê ve girê dide
Min ji min distîne
Kulîlka nûhatî
Dişewitîne
Û vinvinê dike
Di hemû endamên giyanî de