Amûdê

Sor sor bûye
Roja li ber qelaç
Diçe ava
Xatir ji textên
Neraxistî dixwaze
...
Şûv û beyar
Dar û ax
Li dûriyê temaşe dikin
..
Wêneyê hesretê ye
Ew deşta giryok
..
Bi ser xwe wer dike
Reva zarokan
...
Di xwe wer dike
Dilê evîndaran
...
Ji xwe welî dike
Niştîcihên reben
...
Ez ê çîroka vê rojê, wî qelaçî û vê beriyê...
Ez ê behsa zarokên mişextbûyî ji we re bikim
..
Baş lê binerin
Gelek dil li erdê hiştî ne
Ne bûn tov
Ne jî zîl dan
Xwediyê wan
Nedikarîn wan li pişta xwe bikin
Rêya revê dûr bû
Ew dil giran bûn
Tijî evîn û xem bûn
...
Belê!
Çîrok ev e:
Zarok ji day dibe
Tûrikê dilê wî tije
Hezkirin dikin
Di vî wêneyî de
Li vê beriyê
..
Ewqasî tije dikin
Ku dil diteqe û
Zarok di cih de
Li sînema û girtîgehên şewitî
Dixwaze xwe bişewitîne
..
Li vê çola xalî
Gelek giyan digerin
Hin diçin avjeniya di golên çikiyayî de
Hin jî direvin
Ji ber zarokin dî
....
Di vê beriyê de
Xewn her dimînin xewn
Ti car napişkivin!
...
Li vê beriyê
Şerê mezinan
Biçûk pêk dihînin
Tembûr û muzîk
Bi serxweşî newayên
Ne perwerdekirî
Dirêsin
....
Her dem
Ew zarokên mezin
Rûdinên li serê qorzîkan
Dijmêrin rondikên
Hêviyên dilperitî
..
Hêviyên ku dilê wan
Dişewite
..
Hêvî bi xwe dizane
Ku mezinbûna temenî
Biçûkbûna wan dihîne
...
Li vê beriyê û di vî wêneyî de
Em dixwazin
Wek di wê kêlîkê de
rawestin
...
Bila jiyan raweste
Bila xewn her nebin rastî
Bila hêvi bimînin wek xwe biçûk
lê.. lê
Bila wêranî
Ji vê bêtir
me di kendalê wer neke
û wêne me xemgîn neke

...

Dilyar Amûdî

Mirov

Carine mirov dihise ku nahê dîtin, an jî naxwaze bê dîtin ji ber êşên xwe di derdora xwe de dibîne. 

Di rûyê mirovan de biçûkayiya xwe dibîne..

Çûna te

Qîjînî
Ji dîwaran dihê
Dar pelgan
Dibarînin
Kevir zêmar mirinê vedibêjin
Çiya bi tepan bi sîngên xwe dikevin
Hildweşînin hemû hêza xwe
...
Digirî xweda
Û dibêje
Ev çi bû!
Min ev çarenûs
bi kîjan pênûsê nivîsî
...
Dikelin rûbar
Qiyamet radibe
Bê ku bizanibe
Çima?
Kengî xweda ev destûr daye
...
Belê!
Çûna te
Nedîtina çavên te
Negirtina destên te
Nebûna te
Tev li hev kir
Pergala  roj û şevê
Çima? Tu çûyî?
Qey dilê te
Neşewitî
Bi şewata min
Bi herifîna min
...

Eyşanê

Eyşanê 

Ne lehengek  e

Ne çiyayek e

Ne siyasetmedarek e

Ne zimannasek e

Ne dîrokzanek e..

Eyşana min gulek e

Di bexçeya çavên min de

...

Evîneke di dilê min de

Zimanê dayika min e

Dilgermiya xwişka min e

Qîza her kurdekî ye

Çîroka gundiyekî ye

Xewna zarokekî ye

...

Eyşana min

Tu yî, keçê!

Berî tu xwe winda bikî

Zarokeke çongbirîn e

Rûyekî terikî ye

Eyşanê ne

Cudayî ye..

Belê

Asayî ye

Eyşana min

..

"Ji te hez dikim"

dibêje

bi destê min digire

Dii kolanên tarî de

Fedî dike

ditirse

naxwaze bimire

berz nake

gotinên biyanî

..

Eyşanê ye

Bînin ber çavên xwe

hemû pîrên me

yên nezan 

Eyşana min jî ew e

Li gel zanîneke bîçûk

û temenekî ciwan 

Eyşana min 

ev e

Dilyar

Eyşanê

Vê şevê
Min hemû keştîgeh şewitandin 
Min hemû dîwanên wendabûnê şewitandin
Min dilê xwe derxist
û diyarî Eyşana xwe kir..
...
Helbestên xwe yên kevin,

Li beyara giyanê xwe direşînim

Ta tovên evîna

Min bi te şîn bibin
... Eyşana min
Dilekî min
Çîrokeke min
Dîrokeke min

Xewneke min
Giyaneke min

Heye...
Ez bi xwe heme
..
Kerem bike Eyşana min
Ez bi her tiştên xwe

yê te me

Eyşanê

Eyşanê 
Were, di dergûşa dilê min de
Te bilorînim
Bi evîna xwe te bipêçim
Di himêza xwe de
Çîroka Mem û Zîn
Ji te re vebêjim 
Eyşana min..

Eyşana min
Dergûşa ji kezeba
Xewnên min
Zaroka di hêlanên xeyalên min de
Eyşana min
Revînera Aşopên min
Were ta te
Di barana çavên min

Raweste 
Li ber dîtina kenê lêvên te
Ewrên Jiyana min
Xwe ji giraniya te vedizin
Veşêrin
Di bin bêrîkirina min de


Dilyar Amûdî

Biyanî

Di xew de
Yekî ji me, çîrokek nivîsî
Çîroka mirovekî razayî
Ku di xewna xwe de
Çîrokeke dinivîsî
Çîroka
Welatekî azad
Paytexteke geş û xweş
Zimanekî xweş
Di çîrokê de
Dil dijeniya
Evîn diteqiyan
Kêf û xemgîn
Bi destê hev dû digirtin
Û govenda jiyanê li dar dixistin
Çîrokeke asayî bû!
Wek çîroka her kesê ne ji me
Çîrokeke bisînor
Bi bajar
Bi perwerde
Bi ziman
Bi evîn
Bi ken
Bi girî
Lê giş jî li ber sînorê Xwenebûnê radwestiyan
Hemû endamên çîrokê
Xwe bûn
Bi wate bûn
Nerm bûn
Nediteqiyan
Nedikeliyan
Dirûşm berz nedikirin
Li çiyayan şer nedikirin
Hev dû bi sîxuriyê tawanbar nedikirin
Wek çîroka hemû kesê ku ne je me
..
Zilam şiyar bû
Rahijt
Pankart,
Moşek,
Zimanê xwe yê biyanî
Televzyoneke biyanî
Rojnameyeke biyanî
vekir
temaşe kir û xwend
Derket
Kolanên biyanî
Li Zilamekî ku dirûvê wî bide geriya
û Westiya
..
Zilamê di şiyar bû
piştî kêlîkekê
Kir nekir
Xewna wî nehat bîra wî
Dilyar Amûdê