Mandî

Ne xem e, Çiqasî mêrxas bî, Mandî bûye giyanê te Ji aşopan Ji xewnên helbestvanan Ji çîrokên çeleng û lehengan Nebêje " dîrokê dinivîsim"

Heyfa te! Rûnê ramûse meya sor giran bike, coşa şahiya ciwaniyê Bijî, wek hemû newêrin û tiralan Ma çima dil û xwîn tenê para te ye?

Bibe bavê zarokin wek me zarokin wek wan Bibe wek me wek wan Bila mêjû vê carê BI RASTÎ jî te nenivîse Nikaribe te binivîse te peyda neke

Ne helbest, ne jî wêje Bila behsa te neke eger bike jî Bila behsa evîneke dilşad di nav nivînin germ de be an jî serxweşiyeke ciwaniyê be

Têkçûn çêtir e Ji Dêrsim, Helebceyan Xwe radestî nexwebûnê bike Dê azadiyeke derewîn sloganan kinûşk jiyana te bixemilînin

bi xembariyeke aşopî bi evînên meygêr û ji bîr neke Ku tu çi bikî jî Em dê te ji bîr bikin û xwe jî wenda bikin .. Dev jê berde giyanê min