Lê bigere

Thursday, April 30, 2020

Soryaz çi ye hîn jî nizanim lê her stranek çîrok, dîrok û gencîneyek e

Ez ne ew kes im ku hinekan wek hunermend bi nav bikim an na lê nizanim çima kêfa min gelekî ji Berfîn Aktayê û muzîka wê re hat ku dixwazim wê wek hunermend bi nav bikim.

Tiştên xweş çêdike; nizanim heta stranên wê hene yan na û bi rastî ez zêde li stranbêjên nû guhdarî jî nakim lê ez êdî bêtir hewl bidim ku li wan guhdarî bikim.

Lê madem ez li wan guhdarî dikim ez ê hinekî wan tiştan jî bikim ku min di dema ciwaniya xwe de dikirin. Şaş fêm nekin, ez hîn jî ciwan im û her ez ê bimînim jî lê ew jî mijareke dî ye.

Mijar ev stran e "Soryaz" ku li gorî çavkaniyê straneke gerlêrî ya herêma Şirnexê ye. Gava mirov lê guhdarî jî dike pê dihise ku gelêrî ye lê ez ji van tiştan fêm nakim, ez tenê li nivîskarî an çavkaniyê, peyvan û herêmê dinerim.

Li gorî pênaseya wikiferhengê: "Soryaz" ev e:


  • Navê giyakê kû tê xwarin.
  • Li hêla Şirnexê xwarinek meşhûr e. Soryazê tirş dikin û di kesirînin, paşê nêv duhnî de diqelînin.


Li gorî nîvîskarê Trişkê yê bi navê "Zero" soryaz ev e: 3. soryaz cureyeke pincaran e. di demsala biharê de ev giya şîn dibe, di nava cîhanê de herî zêde li kurdistanê, li herêma botanê heye. aşpêş an jî kebanî dema xwarinan çêdikin vî giyayî an sax diqelînin an jî têxin di ber girarê de û welê dixwin. lê dema ev giya tê qelandin bêhna bajêr heve dipêçe, bêhneke ewqas dijwar e jî.

Herwiha nivîskarekî din ê Tirşikê, Toriyê Omerî jî "Soryaz"ê wisa dide nasîn: Navê giyayêkî, bi piranî li herêma botanê şîn dibe.


Ev agahî jî piştrast dikin ku ji heman herêmê ye lê ji ber ku em bê dewlet in û erdnîgariya me li gorî serdestan hatiye perçekirin, ez dixwzim pirsekê bikim:
 Bi qasî ez dizanim şirnexî "meşîn/meşiyan"ê nabêjin lê "birêveçûn"ê dibêjin. Gelo ev li gorî herêma tê guhertin? Dibe wek mînakê ne Şirnex lê Cizîr be? 



Ew pirsek e û bila li wê derê be. Ez ji fêmkirina ruhê peyvan hez dikim ne ku wateya di ferhengê de hatiye nivîsîn. Nexasim ku ferhengên me ferhengên hevwateyan in ne ravekirina peyvan in. Bo ez hinekî zelal bikim: peyva "lawaz"di ferhengan de wek "zeîf" tê nivîsîn lê bi min ew qet wê wateyê nade lê wateya "bêhêz" dide lê ji ber ku peyva esil-erebî "zeîf" ku di kurmanciyê de wateya "kesê kîloyên wî kêm" dide, di erebî de tê wateya "qels", wisa xuya ye ku di ferhengan de jî wisa hatiye nivîsîn.

Analîza gotinan û hevokan

De ka îca em werin ser jihevxistin û veçirrîna stranê:


  1.  Peyva "tolaz" li nik me hebe jî min bixwe nebihîstibû. Tenê vê dawiyê hîn bûm lê bi qasî min fêm kiribû ku ji bo ew peyveke nebaş e. Di stranê de ji keçikê re dibêje "tolaz". Gelo mirov dikare ji hev re bibêje "tolaz"? Ji keçan re bibêje? Hûn di kîjan rewşan de dibêjin?
  2. "Meşiya te bi meşiya" gelo ji bo wezn û lihevhatina awazê ne "meş" lê "meşî" hatiye gotin an jî ji bo navdêra "birêveçûn"ê li wê herêmê "meşî" tê gotin?
  3. Yek ji gotinên xweş ku êdî tenê di stranên gelêrî de tê bihîstin; "qewl"a di wateyê "soz"ê de. Qewlê me heye. Bi min divê mirov bêtir li ser vê peyvê hûr bibe û ji hev veçirîne. Qewl gotineke wiha ye ku ne soza me hema da hev û çû lê pabendî û girêdanekê di nava xwe de vedihewîne. Ne wisa? Hêvîdar im di nav hewlên paqijkirin û petîkirina zimanî de wenda nebe. 
  4. "kelha hotê soryazê" yan "Kelha Hotê Soryazê"? Çend pirsên wisa seyr derdikevin pêşberî min; Ev navê kelehekê Hotê ye? An Hotê Soryazê ye? An dibêje "Keleha Hotê, (hey) Soryazê? Tenê eger ez ne şaş bim; ez fêm dikim ku qewlê wan ku li kelehekê hev bibînin lê gorî ferhnegê "kelh" tê wateya "rind". Eger wisa be; "hot" çi ye? Yanî mirov dixwaze ji wê hevokê fêm bike bê çi dibêje, lê carinan stranên gelêrî lihevanîn in û hest in. lewra dibe mirov wateyeke zelal jê dernexe. 
  5. "wer mala me ye" bi xwe jî; em bibêjin ev hevok bi raweya fermanî hatiye gotin anku keçik bangî lawikî dike û dibêje "were mala me," çima qertafa "e"yê hatiye xistin?  Li cem me û li gelek herêmên Mêrdînê jixwe "e" tê xistin: Wer, bik, vek, bilîz" lê min digot, qey li Şirnexê ew "e" heye. Ne wisa? Belkî divê mirov vekole jî ka kî li kû raweya fermanî çawa dibêje. Belkî "e" tine be jî.
  6. Dîsa "wer mala me ye"; ew "ye" çi ye? Pirseke giring e eger ev ne ji bo lihevanîna muzîkê be lê ji bo tiştekî din be.
  7. Titûn: Wek her peyva kurdî, reng e ku ev peyv jî bi gelek awayan tê gotin lê ne şaş bim, ya bêtir likar, "tûtin" e.
  8. bixêt: (Li jêr vîdeoyê wek biêx't hatiye nivîsîn) ku ne şaş bim li wan herêman wisa tê bikaranîn. Anku şûna peyva "têxistin" ê digire. Wek tê zanîn "têxistin" awarte ye û "pêşgir 
  9. û di nav pêşgirên kurmanciyê yên wek "ber- da-, hil-, ra-" de cih nagire û herwiha di demên borî de jî ji rêbaza heyî dûr dibe: Min xistê/ ez diximê/ ez ê têximê. Lê êxistin çawa ye? Wek mînak me yê li vir bigota " têxe qelûna xwe" lê wan wek rêbaza giştî bi kar aniye û gotiye "biêxe qelûna xwe
Tiştên fêm nakim

Peyv û hevokên ku nikarim rê bi wan xînim û fêm bikim bê ji bo çi tên gotin an di çi wateyê de tên 
gotin:
  • Mal çûne'b deriyê qaçê, êl çûne'b deriyê qaçê: Qaç çi ye? Mal çawa bi deriyan ve diçe? êl çawa bi deriyan ve diçe?
  • Bû teqreqa demancê, berda rayê qolincê? Mirov ji beşê pêşî fêm dike ku demaceyeke naskirî heye û hinek jê guleyan berdin lê beşê duyem, tevlihev dike; "kî ye yê ku berdide? Li vir qolinc di wateya kêlekê de be jî gelo "ra"çi ye?
Ravekirin an çîroka stranê çi ye?
Ez bixwe hîn nizanim bê ev stran çi dibêje yan jî dixwaze çi bibêje, lê piştî hinek bixwînin belkî em wê jî lê zêde bikin. Lê ji ber di du beytên pêşî de "yara min" tê gotin û di beytên duyem de "lawiko" tê gotin, mirov fêm dike ku "keçek û lawek diavêjin ber hev. 

Piştî lêkolîneke biçûk li ser internetê hinek bersivên wan pirsyaran: 
Di Tirşikê de ev agahî hene: 
Stran ne Şirnex lê wek ya Botan were binavkirin dê baştir be.
Nivîskarê Tirşikê Hespêspor, Strana eşîr û koçerên ji Şirnex, Cizîr, Silopiyayê ne ku diçûn zozanên derdora çiyayê Katoyê. 
Herwiha camêr bersiva du pirsyaran jî dide: 
Kelha Hotê : deverek çiyayî li pişta Kêla Memê ye, nêzîkî Herekol e. kox e, dişibe kelehan.
Derîyê qaçê : ew jî nav wan çiyayên balepal de bargehek e. asê ye.
Û vê şiroveyê dike: Dema guh didim stranê bayek evînî ji wan zozanên bilind li rûyê min dide. "qewlê min û yara min" dibe ku qewlê du evîndarên ji du eşîrên cuda bin û bi hatina heyva gulanê, li kelha hotê mirada xwe hasil bikin.


Kê din ev stran gotiye?

Di Youtubeê de  Mem Araratî û Tara Cafê jî gotiye; lê mixabin dîsa bêbehretiya min dibe asteng û ez dikim nakim nikarim bilêvkirina Tarayê fêm bikim.


Herwiha Tara Cafê tenê jî gotiye. Ez hewl didim jê fêm bikim û eger min şaş fêm nekiribe; nabêje "kelha hotê" lê dibêje "kela hotê."heta di beşê duyem de dibêje "qela hota soryazê."
Ji ber Tara ne kurmanc jî, mirov nikare teqez bibêje gelo ew şaş dibêje yan jî stran jê re wisa hatiye.

Koma Evîna Botan jî ev stran gotiye. Ha ew "tûlaz" dibêjin ne "tûlaz"ku bi qasî min fêm kiriye ya resen divê wisa be. Dibêjim a herî nêzîkî resen jî ev versiyon e. Herwiha tê de ne tûtin" ne jî "titûn" lê (dîsa guhê min nebaş lewra eger ez ne şaş bim) "tütin" ku li hinek deverên Şirnex(belkî Cizîrê jî)  "û" dibe "ü". Ne şaş bim dîsa: "o"yê jî dikin "û" lewra "tolaz" bûye "tûlaz." 



Û du kesên bi navê "Helbest Arî" û Mîtan Arî jî gotiye. Lê ev ne "tolaz" ne jî "tûlaz" dibêjin. Ev "tu nazê" dibêjin. (Ji xwe li jêra vîdeoyê jî wisa hatiye nivîsîn)
Ev wisa dibêjin: 
Keçikê dînê tu nazê...
........................ gel hahu tê soryazê

Helbest "tütinek heye" dibêje.
"......................... Er çûn deriyê qaçê"
............................berda rayê qûlincê" (Dîsa o bûye û)




Van camêran jî ev stran gotiye lê mirov tênagihêje bê ka kî ne. Tenê CBD dinivîse ku saziyeke biskiltên e. Ew herêma stranê wek Botan dinivîsin, ne Şirnex. Ew wisa dibêjin:
Me xweş tütnikek heye tu bi'xe b'qelûna xwe ye
....................................Êl çûne b' deriyê qaçê
teqereqa demancê.....



Kesekî bi navê Diyar Üren Mehrovî jî gotiye ku wî diyar kiriye ku ji koma "Evîna Botan" girtiye. Lê camêr ji dêvla "min" dibêje "mîn"... Muhtemelen ji ber xwendina bi tirkî ye. 


Herwiha kesekî bi navê Erdal Med jî dibêje: 


Masûm Yigit jî gotiye: 

Nîşe: Berfîn Altayê di peyvan de "tolaz" wek "tûlaz" nivîsiye lê wek "tolaz" dibêje.
Berfin, delalo wel lalo dibêje"
Hêvîdar im ku kes nefikire ku ez li vir li şaşiyan digerim. Ji berê ve çi çaxê min li stranekê guhdarî bikira, min hewl dida fêm kin û ji hev bim. Ev ji fêmkirina çand û herwiha zimanî giring e. Gelek gencîneyên xweş ên zimanî derdixe lê karê pisporan e ne kesên wek min.

Sunday, April 19, 2020

Ev ciwan û korona li kû bûn? Çima heta niha nedihatin?

Ji roja ku korona û hebsa malê dest pê kiriye kurdan gelekî baş medyaya civakî bi kar aniye ku bi rastî jî ez şaş mame.

Ez mirovekî reşbîn im û ti cariyê aliyê tijî yê qedehê nabînim. Kesên ku ez wan nanasim, berhemên baş, carinan teqlîd bin jî lê xweş bûn. Mirovî dixwest li wan temaşe bike.

Min li hemûyan temaşe nekir lê çend mînakên balkêş bala min kişandin.:

Ez rastî vê hatim ku keçek bi Deşnî re diaxive û dixwaze di 60 saniyeyan de bersiva pirsên du-bijarteyî bide.

Tiştên balkêş ew e ku ev bername ji aliyê komekê ve hatiye kirin ku serxetî ye lê bi hunermendeke başûrî re ye.

Ciwanan sînor anîne xwarê, kesên lê ew kesên nahêlin ku bêtir bigihêjin hev; zimannas, siyasetvan û partiyên me ne.

Ciwanan ne sînorên nav perçeyan rakirin lê nava zaravayan jî rakirin; Ji xwe keça bi Deşnî re diaxivî re jî kurmanc bû lê bi soranekê re diaxive.

Herwiha keçekeke hem kirmanckîaxiv him jî kurmancîaxiv e bi Mehmet Akbaşî re diaxive; diyalogeke balkêş..Helbet mirov wek min pê xemgîn jî dibin, ji ber ku kurmnac bi kirmanckî fêm nakin û herdu jî bi kurmancî diaxivin lê dîsa jî hebûna wê beşê, meyla kurdan bi hemû beşên xwe bo van tiştan xweş bû.

Stranbêja Firmêsk, bi Osman Mehmedî re axiviye ku yeka rojhilatî diaxive û serxetî lê temaşe dikin. Xweş e, ne wisa?
Min bernameke din dît ku keçeke hekariyî bi stranbêjeke amedî re daixvî û tiştekî bala min kişand ku herduyan ji hev fêm dikir. Temaşekeran jî fêm dikir. Sînorên devoka hema hema bi temamî rabûye heta ew ê tiştekî xweş be eger hekariyî zêdetir beşdarî van karan bibin ji ber hûn bibînin gotinên wissa "diçim karî" an "karî dikim" dibêjin ku tewangê xweş nîşan didin. Belkî bi xêra wan kurmancên herêmên din baştir fêrî tewangê bibin.



Şaş fem nekin min temamî li wan neneriye lewra dibe min hinek agahiyên şaş jî dabin lê ev mînakên min dîtin ez kêfxweş kirim.

Mixabin min dixwest ez xebateke baş li ser vê nivîsê bikim lê qet dema min tine. Him kar, him bi tiştin din mijûl dibim lê min xwest wisa perspektîvekê bidim hin kesan ku li ser vê diyardeyê bisekinin û balê bikişînin ser. Belkî bibe sedema karên baştir.

Friday, April 17, 2020

Koronayê fêrî min kir ku "ji bo ez bêm hezkirin divê baş bim"

Di van rojan de ku hindik mabû korona bibe mijara sereke ya me kurdan lê mixabin ji ber hinek bûyerên li Afrikayê, ihtimala şerê birakujiyê, hinek bîranên rojên xweş ên li Ankarayê û gotinên Şivan Perwerî nebû mijara sereke.
Hîn jî fêm nakim bê çawa Şivan Perwer diaxive. Ma nizane ku biaxive, dê 40 milyon kesên din jî biaxivin û em ê nikaribin li ser koronayê bisekinin. Qebheta vê carê Şivanî kiriye, ti kesî nekiriye.. Ne ew Helebeceya li ser straye, ne jî Enfal û ne jî DAIŞê neaniye serê kurdan. Eger kurd hemû ji koronayê bimirin dê sûcê Şivan Perwerî be.
Welhasil min got, ez jê nemînim û bêyî ku li axiftina Şivanî binerim jî û bizanim bê ka çi gotiye jî min jî ya xwe got.
Ha ez ê lê nenerim jî bê ka Şivanî çi gotiye ji ber rojeva min tiştekî din e.

Ya rast rojeva min hîn ne diyar e ji ber ez jî kurd im û êdî zêde guh li koronaye nakim lê dîsa jî ez jî ji xwe re li rojevekê geriyam.

Di nava lêgerînê de min ev wêne dît. Jin û mêrek in. Li dinkanekê ne ku ne diyar bê çi lê tê firotin. Xuya ye ku ji filmekî ye lê ew film çi ye; ez nizanim.

Di bin wê dîmenê de hevoek heye ku berî ez li wêneyî binerim, ez fikirîm bê wergera hevokê ya herî baş dê çawa be.

Hevoekeke gelekî hêsan e. Her kes fêm dike bê çi dibêje lê dîsa jî gelo divê çawa were wergerandin?
"Cirxweş be. Ez ji te hez dikim" an "Nazik be. Ez ji te hez dikim" an jî divê "to me" em têxinê û bibêjin "Cira xwe bi min re xweş bike. Ez ji te hez dikim" yan jî "Bi min re bi nazikî tevbigere. Ez ji te hez dikim"?

Bila "bi nazikî bi min re tevbigere. Ez ji te hez bikim."  A rast wê jî têra min nekir û hişt ku bifikirim. Gelo kurdî têra romantîzmê nake? Gelo sede çi ye ku ez neşiyam hevokeke wisa hêsan bi dilê xwe Wergerînim? Gava mirov egoîst be; nayê bîra wî ku reng e, ew bi xwe ne wergêrekî baş be lê dibêje kêmasî ya zimanî ye. Min jî wisa kir lê paşê hatim ser hişê xwe...

Evqas tişt min li ser wêneyî gotin lê ez nehatim gotina ku min dixwest bibêjim: Di vê gotinê de tiştekî balkêş heye. Bedela hezkirinê heye. Gava tu ji yekî hez bikî, divê baş be ji te re, divê bi nazikî li gel te tevbigera. Anku hezkirin ne belaş e! Belkî tu ne pereyan didî lê ji bo tu bêyî hezkirin divê tu tiştekî bidî.

Yanî wegera rast çi be; "Eger ez ji te hez bikim, tu neçar î ku ji min re baş bî" yan "ji bo ez ji tez bikim, baş be" yan jî çi be, ne belaş e.

Lê...lê divê em ji bîr nekin ku xwezî bedela her tiştî wisa hêsan be. Xwezî her kesê tiştê ji me bixwesta, "nazikî" û başî" bûna ne tiştin din bûna.

Mixabin ev têkiliya hezkirin û bedelê hezkirinê her dem ne wisa ye jî. Carinan hinek kes ji bo hezkirinê tiştin girantir dixwazin...


Tuesday, April 14, 2020

Spas korona; te ez birim Efrînê û keçika efrînî anî ba min

Korona ket jiyana me û min dest pê kir him bêtir bêriya xwe bikim him jî raboriya xwe vegerim. Mirov bêriya xwe dike û ez jî bi salan e ku bêriya xwe dikim. Tê bîra min berî 13-14 salan bû, hîn sala min a yekê ya duyê bû li zanîngehê û ev çend sal bûn ku ji welêt dûr ketibûm, kanala Kurd1ê  bi min re jî li ser rewşa xwendekarên kurd ên li Stembolê axivîbû. Wê çaxê jî min bersiveke wiha dabû "Ez bêriya xwe dikim." Anku her ev nêzîkî 15 salan e ez bêriya xwe dikim yan jî wiha difikirim ku bêriya xwe dikim lê ew bi xwe ez bêriya rojên welatî, zarokatiya xwe û hinek hestan dikim. Ez hîn jî qebûl nakim ku ez bi xwe re me û eger guhertînin çêbûbûn jî, guherînin asayî ne û tiştek tine ku ez bikim.

Lê ev meseleya xwe-bêrîkirinê - wisa bawer im- êdî meseleyeke giştî ye ji ber koronayê jiyana me hemûyan guhert. Anku êdî her kes bêriya rojên berê dike.

Ê min bandorên koronayê yên neyînî heta niha li ser jiyana min kêm in ji ber ji berê ve zêde ji malê dernediketim lê hinekî ew hesta ku mirov neçar li malê be, nexweş e. Îca min ji xwe re tiştekî wiha got, "Min dest ji çixareyê berda.. Vê carê heta ez bikarim ez ê di ber xwe de bidim.
Lê ji bilî wê him enerjiyeke balkêş (têkiliya wê bi çixareyê re tine) him jî dixwazim bi gelek kesan re biaxivim û lêborînê ji wan bixwazim ku ev çend sal in, min guh li wan nekiriye."
...
Min jî dixwest wek filman lîsteyekê çêkim û hema kî were bîra min telefonî wan bikim an xwe bigihînim wan lê ji min nayê bavo.

Hûn dibêjin pêşî kî hat bîra min? Subhan ji xwedê re ne zilam bû lê jin bû... Helbet sedema wê ne diltenikbûna min e lê hema wisa xwedê wehî ji min re şand.

Ew keçik kî bû? Ew keçik ji rojên min ê Helebê bûn.

Ha ez ji we re bibêjim; salên min ên Helebê jî wek salên min ê li Stembolê li xerîbiyê bûn lê dîsa jî hinek cudahî hebûn. Ji ber cara yekem bû ku min devokeke evqasî cuda ji ya me dibihîst. Min ji wan fêm nedikir, em neçar diman bi erebî biaxivin. Me rexne li  efrîniyan dikir ji ber bi erebî diaxivîn lê me gelek rastiyên din di ser guhên xwe re diavêtin ku ez niha behsa wan nekim.

Tenê ez ê vê bibêjim, ji bo ez bi efrîniyan re bi erebî neaxivim 4 salan ez bi amûdiyan re bi efrînkî axivîm. Hema ez hînî çi dibûm min bi kar dianî heta ku gihiştim astekê, efrîniyan bi xwe nedizanî ku ez ne ji Efrînê me. Min ji "av"ê re "digot "ov" ji nan"î re digot "non" ji bo dema bê "ez kê..." Îca helbet di wê demê de min karî dilê çend keçiên efrînî jî fetih bikin.

Ev a ku hat bîra min jî yek ji wan bû ku ji Gundekî Efrînê yê elewiyan bû. keçikeke esmer, xwînşêrîn û zeîf bû. Sedema wê çi bû, ez baş nizanim lê wisa tirsek di çavan de hebû... nazik bû û dengnerm bû.

Piştî hatibûm van deran, me bi awayekî dev ji hev berdabû welhasil dilê me ji hev nemabû. Îca berî çend salan ji min re nivîsî, min guh lê nekiribû. Ya rast hema min bersiva wê jî nedabû ji ber êdî sebira min zêde li mirovan nedihat lê vê koronayê ez birim Efrînê, keçika efrînî anî bîra min...

Welhasil min jê re bi erebî nivîsî ji ber naşêt bi kurdî bixwîne lê qet ji min nedihat bi erebî binivîsim û min got, "klavyaya min a erebî tine lewra zehmet e binivîsim."  Hêviya min ji vê gotinê ew bû, belkî bibbêje ez hînî nivîsîna kurdî bûme lê mixabin negot û hîn nikare bi kurdî binivîse.

Welhasil neçar mam bi erebî binivîsîm û hîn me negotibû, "Tu çawa yî û çilo yî" keçikê di cih de pirsî, "te xwendina xwe xelas kir?"  Nizanim ev çi derdê xwendina min bi her kesî ketiye ku dibêjim "Merheba" di cih de vê pirsê dikin. Welhasil min ew mijar dirêj nekir û min got, "min dest jê berda."

Îca min li hal û rewşa wê pirsî. Got ku êdî ne li "Sûriyeyê ye" û neçar maye biçe dewleteke cîran ku ew dewlet ne Tirkiye ye lê nabêjim kîjan e.
^
Îca ew keçika ku bila navê wê Newroz be û ez wisa axivîn:

Ez: Tu çi dikî?

Newroz: Ez û mêrê xwe bi hev re dixebitin. Heman karê min li Sûriyeyê dikir.

Newroz: Herwiha ez hinek tiştên din jî hîn bûme.

Ez: Gelekî baş e. Ê kar çawa ye?

Newroz: Wek g..ye. Ev 7 meh in ku karê me tine.

* Ez nizanim bê di rewşên wiha de çi bibêjim lê min ji tûrikê xwe çend gotinên ku min ji ber kirine û min got: Li her derê kar tine. Asayî ye

Newroz: Erê wisa ye Xwedê çêke.  Tu zewicî?

Ez: Na.

Newroz: Ji xwe ji re re ne lazim e. Wisa baştir e. Azibî baştir e.

Ez: Dizanin loma kêf kêfa min e ( Di dilê xwe de jî dibêjim. Ne ev korona tine bûya, belkî carinan min hinek keç binasiyana û tenêtiya xwe bi hev re parve bikira lê niha keçek were li derî xîne jî naxim hundir)

Newroz: Xwedê te bextewartir bike.

Ez: Zarokên te hene?

Newroz:  Erê, du zarokên min hene. Ha ji te binere bê zarokên min çawa ne hahah

*Wêneyên zarokên xwe dişîne..Ez ji serê darekê dikevim ji ber têra xwe mezin in. Mirov dibêje,  ev çi ye? Kengî çêbûne?

Ez: Xwedê wan bihêle.

Newroz: Spas. Aqûbet li serê te be.

Ez: Xwedê neke.

Min xwe negirt û pirtî, qey ev çend sal in tu zewiciye?

Newroz: 13 sal..

Min li wir xwet pireke pîs bikim gelo ka wek jinên van deran dê bertek çawa be. Min ev pirsî:
Îca zarokên te kurd an ereb in? (Min got gelo ew jî dê bibêje, "zarokên min in û ez kurd im nexwe nîv kurd" yan jî dê bibêje, "ez dêya wan im, nexwe kurd in" lê ev herdu negotin.

Newroz: Na kurd in. Mêrê min ji gundê me ye. Lê mixabin zarokên min li vir wek kesên vir mezin bûne.

Ez: Bizanin ku kurd in, ne kêşe ye.

Hêvî: Helbet lê nikarin bi kurdî biaxivin.  Hînî ingilîzî û frensî bûne. Niha hêdî hêdî wan hînî kurdî dikim.

...
Îca em ji xwe re  nêzîkî nîv seetê wisa axivîn lê ez pê hisiyam ku Newroz ne bextewar e. Ne ji ber min helbet e. Ji axiftina wê diyar bû ku ji zarok û mêrê xwe hez dike û ti kêşe tine lê ew neçariya hiştiye ku ji welatê xwe derkevin û li cihekî bin ku ne bi dilê wê ye. Jinbûna ku bi serê xwe tiştekî zehmet e. Van tiştan giştikan hişt ez wisa bifikirim ku ne bextewar e lê min jê re negot û min got, rojên nexweş dê derbas bibin.

Di rastiyê de bawer nakim rojên nexweş derbas bibin ji ber qedera me kurdan ev e lê min xwest dilê wê xweş bikim û min derew lê kir.

Me xatir ji hev xwest...

Nizanim bê çawa ye lê difikirim çiqass alaternatîv di jiyana me de hene û hilbiartinên me wan diguherîne: Ez û Newroz ji hev veqetiyan. Niha her yek ji me li welatekî ye û piştî çend salan bi hev re axivîn lê me behsa hezkirin û tiştên berê nekir. Me tenê behsa jiyanê kir...

Dîsa spas korona, ez hêdî hêdî bêtir ji te hez dikim ji ber te ez birim Efrînê û te keçika efrînî anî ba min..