Dema niha: ew dema ku domandina karî di dema axaftinê de nîşan dide.
1.Di dema niha de kirde him di lêkerên gerguhêz him jî di yên negerguhêz de xwerû ye.
2.Biresera lêkerî her tewandî ye.
3. pêşgira lêkerî di dema niha di di rewşa erêniyê de ( di) û di ya neyêniyê de (ni/na) digire.
4. ji bo qertafên kesane du rewş hene:a) heger reha lêkerî ya dema niha bi tîpeke dengdar bi dawî bibe
Ez... im
Tu...î
Ew...e
Em....in
Hûn...in
Ew...in
b) heger lêker bi tîpeke dengdêr bi dawî bibe
Ez... m
Tu...yî
Ew...( vala anku tu qertafê nagire)
Em....n
Hûn...n
Ew...n
L.Negerguhêz.............L.Gerguhêz
Ez di+ç+im............ Ez kincan di+şo+mEz
diçim................... Ez dixwînim
Tu diçî ....................Tu dixwînî
Ew diçe .................Ew dixwîne
Em diçin ..................Em dixwînin
Hûn diçin ................Hûn dixwînin
Ew diçin.................... Ew dixwînin
Dema fireh jî heye, ew jî heman dema niha ye ji aliyê teşeyê ve, lê bi alîkariya hokerî domandina çalakiyê li ser demeke fireh dide nîşan:mînak:ez hergav dixwînim
Ji pirtûka Ciwan Mûradî (tirkî)
Nîşe: "ne-" pêşgira bingehîn e ya neyîniyê yr. "ni-" awarte ye û tenê li gel "zanîn" û "karîn/kanîn"ê tê bikaranîn.
No comments:
Post a Comment