Jiyannameya Mirovahî

Têgîhên, min ji te girtin, 
ey diniyayê!
 tu wateyê nade te.

Helbestên, min ezber kirin, 
dibistanê!
 Têra vegotina hestên min nakin

Çîrokên, min ji te bihîstin,
 dapîrê! 
Agirê bêrîkirina te, venamirîne.

Erd û cihên, ez lê geriyam, 
nikare erdzanyara welatê min bide min.

Waneyên, ez perwerde bûme, mamoste! 
Nikarin sedemên xemgîniya min rave bikin

Stranên, min lê guhdarî kirine, Hozano! 
Nabin awazek ji jiyana min re.

Zeryayayên, min dîtine, 
tîbûna hinavên min, naşkînin

Lehiyên, çemên zarotiya min,
 nikarin êşan bi xwe biherikînin û bibin.

Pênûsa , ez hîn pê dinivîsim,
 nebû kaniya ramanên min ji bo kaxeza lênûska min.

Bêje! Jiyan! Te çi da min?

Têgihiştin?

Xwepeydakirin?

Evîn?

Çîrokeke lehengî?

Welateke azad?

Helwesteke hêmanî?

Newayeke bextewar?

Xweristeke buhiştî?

Mejiyekî rewşenbîr?

Na! Te tiştek neda min

Yan min tu tişt ji te negirt

Lê encam her yek e..
Dilyar Amûdî