Hlebesteke dirêj

Ez serxweş im
Loma nizanim çi dinivîsim
Lê ne giring e
Hew dinivîsim
Dinivîsim bo bêjim ku ez heme
Ev wek min got
Dermanê dilî ye
Ne xem e
kî dixwîne an kî naxwîne
Ji xwe kurdî ye
Rewşa kurdî li ber çavan e
biçe xwedê bi te re be
Ez vê ne ji bo te dinivîsim
Ev helbesteke dirêj e
Ku min vedibêje
Ne bo te
Lê bo min
Ez naxwazim
Lê divê wisa be
Tevliheviya jiyanê
xwe dide der
Xwe nîşanî te dike
wek rastiya min
Ez nikarin biraziyê xwe ji bîr bikim
Ez nikarim xwişk û birayên xwe ji bîr bikim
Mesele ne tu yî
Tu çûyî
Biçe
Erê tê poşman bibî
Ji ber ez dixwazim êşên vî welatî jî ên te bin
Em ev in
em biêş in
Mixabin!
Ne di destê me de ye
An tê kurd bî an tê bêêş bî
Ev ne em in
Em biêş û kurd in
Biçe
bawer neke
Ne giring e
Em bivac tev nagerin
Ji ber vac di jiyana me de qet nebûye
Xemgînî, hew bûye beşek ji jiyana me
Rastiya jiyana me
Ez nabêjim were
lê Nayê
Lê dixwazim xwe azad bikim
Welar û miletê xwe azad bikim
lê te nehewînim
Ji ner tu çûyî
Di dema ku min tu dixwestî
Rast e
Tu hêja yî
Tu delal î
Tu ew kesa ku dilê min  birî
lê te ez nebirim
Te ez hiştim wek ku her yar yarî dihêle
Tu rast î
xebera te ye
Soz didim ku ez ê te poşman bikim
Bixwazî bawer bike ku ne hezkirin e
Lê ev ez im
Ez û ez im
Heta sibê dibêjim ez im