Tu dizanî

Dizanî me li kû hev du dît?
Tê bîra te?
Me li Kurdistanê hev du dît
Em bi çi zimanî diaxivîn?
Bi kurdî
Tê bîra te em çûn kû derê bi hev re?
Em li Amedê geriyan
Li ser behra Wanê rawestiyan
Li Çarçirayê giriyan
Li Hewlêrê keniyan
Li Qamişloka evînê min bi destê te girt
Ev ne rewrewk bûn
Daxwazên du dilên
Bi mayin û têlan dabeşbûyî bûn
Ne aşop bû
Lê xewna Du viyanên xerîb
Li welatên dûr bûn
Dizanî ev çi ne?
Ev çîroka ku hatiye dizîn
Ji du zarokên
Li xakeke xemgîn
NE derew e
Lê evîneke windakirî ye
Bi şewat û mişextîkirinê
Dizanî dê rastî çawa bûya?
Dizanim tê jê hez nekî
Ji ber êdî tu ne tu yî
Lê dê rastî
ev bûya
Tê bêrîvan bûyayî
Ez ê şivan bûma
Tê kevanî bûya
Ez bav bûma
Tê yar bûya
Ez dildar bûma
Lê rastî bi xwe rê şaş kir û
Êdî ne rastî ye
Dizanî me dê çi bixwara
Şorbeya nîskê
Û pîvazên şîn
Li ber tava buhara Mêrdînê
Çîroka me hat dizîn
Bi destên biyanî
Me hev du
Di kolanên modern de
N bi şal û şapikê
Ne bi xeftanî
Lê bi kincên modern hev nasî
Lê ev ne rastiya me ye
Em biyaniyên xwe bûn
Me hewl da
Xwe binasin
Di nexwebûna xwe de
Na, dilê min
Min ji û te ji hev hez kir
Lê li Welatekî azad
Wek du kesên azad
Bi zimanekî azad
Bi çandeke azad
ez û tu
ne em in
hemû azadiya me
Bi azadiyeke derewîn hatiye veguhestin
Em bi hinin dî hatine guhertin
Belê kevoka ezmanên xeyalên min
Ne tu dikarî
Di bahoza vî welatî de bifirî
Ne ez dikarim
Di lehiya hestên xwe de xwedî bikim
.....

Dilyar Amûdî