Erkê rengdêr di hevokê de wek dikarkerê navdêrê ( soranî)

Şêweya ku navdêr bi rengdêrî ve tê girêdan di soranî de:
1. eger navdêr nebinavkirî be, navdêr bi rengdêrî bi "î" tê girêdan:
Mînak:
(Pênûsî ciwan) bikirre
(Mirovî baş) xoşewîste.

2. eger ew navdêr binavkirî be, bi "e"yê bi hev tên giêdan:
Mînak:
(Pênûse ciwaneke) bikirre
(Mirove başeke) xoşewîste.

Têbinî: Di xalê duyem de eger navdêr pirjimar be: anku pirjimarê binavkirî be:
Mînak:

(Mirove başekane) xoşewîstin.

Giring: 
1. Eger navdêr bi tîpeke dengdêr bi dawî bibe wê çaxê pêdivî bi tîpa kelijandinê heye:
Mînak:
- Şeye biçûkeke bikarmehêne
- Baye behêzeke derextekey şikand
- Doye tirşike rijabû

1. Eger navdêr bi tîpeke dengdêr bi dawî bibe dikare bê ku "e" bê nivîsîn:
Mînak:
- Estêre geşekan ciwanin
- Xwêndga serkewtûekan xelat kiran
- Çeqo tîjeke bizir bûe.

1. Rengdêr ji aliyê çawatiyê ve.
Rengdêr ji alî pileyê ve:
*Sade:
Mirovî baş xoşewîste
*Danberhevî:
Zankoçoxeyekî ciwantir le ber bike
*Radeya bilind:
Xoştirîn xanû, xanû êweye

2.Rengdêrê pirsê:

Mînak:

Kam Xanû ciwane?
Gulî çonit dewêt?
Çon gulîkt dewêt?
Çend kovarit kirî?
Çi wilatekî xoşe?

3. Rengdêrên nediyar
Mînak:
Mirovî wam nebînîwe
Hendêk qutabî xelat kiran
Hemû qutabîyekan têdekoşin
Kemêk şîrt xwardewe

3. Rengdêrên nîşaneyê

Mînak:

Em kure zor dixwênêt
Em kurane zor dixwênin
Em kiçe zor zîreke
Em kiçane zor zîrekin

Anku wisa ye:
Em.....e
Em.....ane
Ew....e
Ew.....ane